Nauka języka przez zabawę
B icon

Nauka języka przez zabawę

Oceń:
/ Aktualna ocena: 5

Rozbudzenie u dziecka zainteresowania nauką języka obcego nie jest łatwe. Klucz do sukcesu jest jednak prostszy, niż mogłoby się wydawać. Naturalnym sposobem spędzania czasu przez dziecko, kiedy się ono nie nudzi, ćwiczy pamięć, wyobraźnię i rozwija mowę, jest zabawa. Trzeba ją tylko umiejętnie połączyć z nauką, a rezultaty mogą zaskoczyć. Jak to zrobić?

Przyswajanie języka przez dziecko

Dzieci poznając mowę, poznają świat. Ten fakt powinien być punktem wyjścia do nauki języka. Znacznie łatwiej przyjdzie to dziecku w rodzinie mieszanej lub mieszkającej poza Polską. Jeżeli każde z rodziców rozmawia z dzieckiem w swoim języku, staje się ono dwujęzyczne od urodzenia. Podobnie dzieje się, jeżeli w domu mówi się wyłącznie po polsku, a poza nim w języku, jakim posługuje się ludność danego kraju. Jeżeli znamy biegle język obcy, możemy od początku przyzwyczajać dziecko, że porozumiewamy się z nim wyłącznie w tym języku we wszystkich codziennych sytuacjach. Jeżeli jednak nie władamy żadnym językiem obcym w stopniu, umożliwiającym nauczanie go, musimy zdać się na pomoc fachową. Dobre wyniki może dać nauka języka w przedszkolu. W grupie rówieśników zabawa połączona z nauką doskonale zdaje egzamin. Istotna jest różnorodność zabaw i gier, szczególnie ruchowych, połączonych z piosenkami i wierszykami, dostosowanymi do wieku i poziomu percepcji dzieci. Psychologowie i pedagodzy potwierdzają, że naukę języka najlepiej zacząć jak najwcześniej. Konieczna jest jednak systematyczność i stały kontakt z nauczanym językiem. Pomocne w tym będą książki, gry i zabawy dwujęzyczne, których na rynku jest ogromnie szeroki wybór. Trzeba jednak wcześniej zasięgnąć fachowej opinii, aby nie trafić na bubel – takich też w sklepach nie brakuje.

Nauka języka a wsparcie rodziców

Rolą rodziców w procesie nauki języka przez dziecko jest pomoc w utrwalaniu przyswojonej wiedzy. Zabawa z dzieckiem w domu jest niezwykle ważna w budowaniu więzi, a można ją połączyć z powtarzaniem słówek. Bardzo pomocne są programy komputerowe do nauki języka, dostosowane do wieku dziecka i poziomu zaawansowania. Małe dzieci błyskawicznie opanowują obsługę komputera, więc takie powtórki domowe będą dla nich dodatkową atrakcją. Warto zaopatrzyć się w któryś z popularnych programów, przenoszący nas razem z dzieckiem w fantastyczny świat, pełen przygód, innych ludzi, egzotycznych zwierząt. Przy tej okazji i my, rodzice, możemy przypomnieć sobie słówka i odświeżyć szkolną wiedzę, z której zapewne nie mieliśmy dotąd czasu korzystać…

Wybrane gry i zabawy

Scrabble. Chyba każdy zna tę zabawę, przynajmniej z mediów. Można ją doskonale wykorzystać do nauki języka. Na rynku dostępne są wersje różnojęzyczne, np. niemieckie, francuskie, itp. Kosztują od kilkudziesięciu do stu kilkunastu złotych. Można jednak przygotować grę w domu, wystarczy blok techniczny, gruby pisak, linijka, ołówek i nożyczki. Na kartonie rysujemy kratownicę, na której będą układane litery. Z bloku technicznego wycinamy kwadraty o wymiarach pól kratownicy, wpisujemy litery (możemy je zalaminować) i mamy gotową grę. Losujemy litery i układamy z nich obcojęzyczne słowa.

Walka o krzesło. Jest to zabawa w dwóch wersjach. Dla młodszych dzieci ustawiamy krzesła w liczbie o jedno mniej niż liczba dzieci. Puszczamy muzykę i wydajemy w obcym języku polecenia, np.: klaszczemy, skaczemy na jednej nodze, miauczymy jak kot. W pewnym momencie, bez uprzedzenia, wyłączamy muzykę. W tym momencie dzieci starają się usiąść na krześle. Odpada z gry to dziecko, któremu nie uda się usiąść. Dla bardziej zaawansowanych (starszych) dzieci nie ustawiamy krzeseł, a po wyłączeniu muzyki będzie określony czas na wykonanie określonego zadania, ustalonego przez nauczyciela. Może to być np. ułożenie zdania z użyciem konkretnego wyrazu albo użycie odpowiedniej formy wyrazu w zdaniu. Zadania warto przygotować wcześniej na karteczkach, które uczestnicy będą losować. Kto nie wykona zadania poprawnie, odpada z dalszej gry.

Memory. Dla młodszych dzieci przygotowujemy na kartonikach obrazki „do pary”, np. na jednym bukiet kwiatów, na drugim wazon. Pary obrazków odwracamy ilustracją do dołu. Dziecko odkrywa obrazek, nauczyciel nazywa narysowany przedmiot w obcym języku, a dziecko powtarza. Potem dziecko szuka „pary” i znów następuje nazywanie i powtarzanie. Dla dzieci starszych można zamiast obrazków przygotować kartoniki z wyrazami, które dziecko dobiera do pary. Dla zawansowanych dzieci jest to doskonała metoda do nauki czasowników nieregularnych w języku angielskim, wówczas przygotowujemy nie pary, a trójki.

Twister. Jest to gra, w której zadaniem jest stawianie rąk i nóg na specjalnych polach, oznaczonych na macie. Gra zawiera tarczę ze strzałką, którą kręcimy, a która wskazuje na tarczy, którą część ciała ustawiamy na danym polu. Twistera można przygotować samodzielnie. Na dużym arkuszu papieru, np. pakowego, malujemy kolorowe kółka, na których będzie umieszczana ręka lub noga. Do losowania, zamiast tarczy ze strzałką, możemy wykonać kostkę do gry z kolorowymi bokami. Gra uczy nazw kolorów i części ciała, ale także daje możliwość ruchu.

Chcąc, aby nasze dziecko nauczyło się języka obcego, należy pamiętać, że zdolności poznawcze mózgu dziecka umożliwiają naukę w stopniu identycznym do języka ojczystego, mając nieograniczone możliwości. Te jednak zanikają około 10. roku życia, dlatego trzeba okres dzieciństwa jak najlepiej wykorzystać.

Skontaktuj się
z nami

Napisz do nas

Wyślij do nas zapytanie ofertowe - z chęcią doradzimy oraz przedstawimy konkretne rozwiązania dostosowane do określonych potrzeb.

Zamknij

Napisz do nas

Nie wybrano pliku
* wymagane
Zaznacz, aby kontynuować